Psychiater en schrijver Menno Oosterhoff staat naast zijn auto te wachten tegenover de bushalte van Garmerwolde, een plattelandsdorp met 495 inwoners vlak bij de stad Groningen. Zelf woont hij een dorpje verderop, in Thesinge. Daar komt de bus niet. Terwijl hij vanaf de bestuurdersstoel de banketletter, de Groninger koek en twee repen chocola die hij heeft gehaald voor tijdens het gesprek op de rommelige achterbank legt, lijkt er iets anders op de grond te vallen. Hij kijkt om, aarzelt en rijdt dan weg.

Een paar minuten later, op het tuinpad naar zijn door weelderig groen omgeven huis, zegt hij dat we het vast ook over dwang gaan hebben en dat de dwangpatiënt in hem het moeilijk vindt dat hij niet zeker weet of er net iets is gevallen, laat staan wat. Maar de auto hoeft niet binnenstebuiten te worden gekeerd, hij gaat het loslaten. Dan opent hij de voordeur van een sprookjesachtig Pippi Langkoushuis. Aardse kleuren, muurschilderingen van dieren en idyllische landschappen,...