Sara Puhto heeft een buik. Hij bolt zachtjes op boven haar onderbroek. Als ze zit, leunt hij op haar dijbenen en vouwt een beetje dubbel aan de zijkanten – laagjes vet die op elkaar rusten. Ze maakt er foto’s van en zet ze op Instagram. Niet echt wat je verwacht van een fitnessblogger, maar daarom heeft ze ook honderdduizenden volgers.

Puhto wil laten zien hoe een lijf er echt uitziet, als het niet in hoeken en bochten wordt geduwd, als het gewoon ontspannen is. Zelfs met haar kleine maatjes springt haar losgelaten buik in het oog. Ik bekijk hem met een haast voyeuristische interesse. Er bestaat namelijk wel zoiets als body acceptance, maar een erg royale plek heeft het niet in onze cultuur: deze buikplaatjes zijn afwijkend. Op het grootste deel van Instagram, op televisie en in advertenties mag de vrouwenbuik slechts bestaan in minimale vorm. Zo plat mogelijk en het liefst ook hard als steen.

Ik weet niet precies waar dit ideaalbeeld zijn wortels heeft, maar ik stel me voor...