Ergens halverwege een vrijdagmiddag in september besloot ik dat ik de Duitse socioloog Hartmut Rosa (57), verbonden aan de Friedrich Schilleruniversiteit in Jena, wilde interviewen over zijn boek Unverfügbarkeit, dat in het Nederlands bij uitgeverij Boom verschijnt als Onbeschikbaarheid. In mijn hoofd ging het ongeveer zo: ik zou de pr-medewerker van Rosa mailen met het verzoek voor een interview, daarmee zou worden ingestemd en daarna zou ik het interview afnemen en uitwerken. Het voelde als een proces dat ik onder controle had. Hartmut Rosa was in mijn hoofd beschikbaar voor me.

Maar de pr-medewerker reageerde niet op mijn mails en telefoontjes. Van Rosa zelf kreeg ik vervolgens een automatisch bericht terug: hij was ontzettend druk, overbelast zelfs. Tot eind december kon hij geen ‘nieuwe taken’ op zich nemen. ‘Alle resonantie-assen staan onder extreme versnellingsdruk.’ was zijn weinig bemoedigende, afsluitende boodschap (vrij geestig, wanneer je bekend bent met zijn...