Konstantin Paustovski gaf de hoofdstukken van zijn zesdelige autobiogafie Het verhaal van een leven titels, alsof het afzonderlijke verhalen waren. De verleiding was groot ze ook als min of meer losse verhalen te lezen, wat ik dan ook gedaan heb. Elk hoofdstuk leek ook op zichzelf te staan. Gevolg is dat ik nauwelijks een goed en chronologisch beeld heb gekregen van zijn leven. Het bestaat vooral uit de herinneringen aan bepaalde verhalen/hoofdstukken.
Zoals het hoofdstuk ‘De roze oleanders’ over zijn tante Nadja in Verre jaren, het eerste deel. Het is dan rond 1900. Paustovski is dan een jaar of acht en bezoekt met Pasen zijn grootmoeder in haar huis in Tsjerkassy (midden Oekraïne), waar ook de drieëntwintigjarige onbezorgde tante Nadje zal verschijnen. Die brengt zang en vrolijkheid mee en zal bij haar aankomst de klep van de vleugel opslaan en niet meer dicht...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.