Konstantin Paustovski gaf de hoofdstukken van zijn zesdelige autobiogafie Het verhaal van een leven titels, alsof het afzonderlijke verhalen waren. De verleiding was groot ze ook als min of meer losse verhalen te lezen, wat ik dan ook gedaan heb. Elk hoofdstuk leek ook op zichzelf te staan. Gevolg is dat ik nauwelijks een goed en chronologisch beeld heb gekregen van zijn leven. Het bestaat vooral uit de herinneringen aan bepaalde verhalen/hoofdstukken.
Een hilarisch verslag uit het hart van de Sovjetse propagandamachine
Carel Peeters’ Literaire Kroniek 774. In het laatste deel van de autobiografie van de Russische schrijver Konstantin Paustovski zijn hilarische passages over zijn tijd bij het Sovjetse propaganda-apparaat opgedoken, die eerder waren gecensureerd. ‘Gewoon applaus?’ De hoofdredacteur tierde: als het over Stalin gaat, dan kan alleen stormachtig applaus bestaan. ‘Dat en niet anders!’
