Wie in Nederland een beperking heeft, leeft nog altijd in een parallelle samenleving

In november publiceerde Vrij Nederland een verhaal over fysieke (on)toegankelijkheid. Te smalle deuren bij winkels en cafés, het ontbreken van rolstoeltoegankelijke toiletten, beperkt openbaar vervoer, ontoegankelijke bioscopen, pretparken en sportverenigingen; op al deze terreinen bleek Nederland ondanks de verplichting die het ondertekenen van het VN-verdrag Handicap met zich meebrengt tóch nog enorm tekort te schieten.

Maar toegankelijkheid gaat verder dan wat het oog kan zien. ‘Doel van dit Verdrag is het volledige genot door alle personen met een handicap van alle mensenrechten en fundamentele vrijheden op voet van gelijkheid te bevorderen, beschermen en waarborgen, en ook de eerbiediging van hun inherente waardigheid te bevorderen,’ luidt de doelstelling van het VN-Verdrag Handicap.