Wekenlang studeerde ze voor de toetsen die zouden meetellen voor het eindexamen. Elke ochtend als ik beneden kwam, zat ze al aan de keukentafel – koptelefoon op, theepot voor haar neus, en elke avond als ik weer naar boven verdween, zat ze er nog. ‘Ik snap er niks van, mam,’ zei ze af en toe, met wanhoop in haar stem, ‘het lijkt wel alsof ik een jaar aan kennis mis.’

Ik hoor het overal om me heen: kinderen die worstelen om weer aan te haken op school, bijna twee jaar nadat de eerste lockdown in maart 2020 voor hen een nieuw leven inluidde, vol willekeur en onvoorspelbaarheid. Via online ‘les’ (in bed liggen en op strategische momenten je snuit laten zien) en algehele lethargie naar nu weer op school, waar positieve coronatesten onderling worden uitgewisseld om onder overhoringen uit te komen. Niet alleen missen ze kennis, maar ook concentratie en motivatie. Elk moment kan een toets worden verzet of de school worden gesloten. ‘Bijna iedereen heeft bijles of...