Via deze link kun je de aflevering met een andere podcast-app beluisteren.

Esther Hovers wint prijzen, stipendia en haar eerste grote fotoproject stond meteen op vele bladzijden afgedrukt in Le Monde, de New York Times en elders. Ze doet iets wat ik niet begrijp én me erg trof.

Als beeldend kunstenaar (fotografie, video, installatie) onderzoekt Hovers hoe ‘macht, politiek en controle’ zich manifesteren in de publieke ruimte. Hoe manipuleren technische systemen en ruimtelijke planning de bewoners? Dus: wat doen camera’s in de openbare ruimte? Hoe word je van A naar B geleid? Welke sporen laat je voor altijd achter en wie beschikt er over ze? En nu wat ik niet begrijp: de beelden en installaties die ze dan maakt, zijn ook nog eens heel mooi.

Ik wil toch proberen er iets over te zeggen. In 2015 begon Hovers het project ‘False Positives’. Ze ondervroeg de makers van surveillance-technieken naar de gebruikte algoritmen. Zo kwam ze achter het repertoire aan menselijke...