‘Wacht, ik word straks overreden door een vrachtwagen.’ Mariana Mazzucato loopt op straat, omringd door de geluiden van de Londense binnenstad. Dat zijn anno 2021 eigenlijk vooral geluiden van wat langsrazend verkeer, een overvliegend vliegtuig en de gebruikelijke stadsfauna. Verder herinnert weinig aan de miljoenenstad die het ooit was: op straat is bijna niemand, aan de andere kant van de lijn geen stedelijk geroezemoes, de Britten ontvangen sinds de vorige lockdown niemand meer. Ook Mariana Mazzucato niet.

Alleen de fotograaf van Vrij Nederland was onlangs bij haar thuis, op afstand. ‘Zijn de foto’s mooi geworden? Ze was zó aardig, weet je − je nodigt die mensen bij je thuis uit, en dan voel je je eigenlijk verplicht om te vragen of ze blijven eten, zó aardig zijn ze. Maar in plaats daarvan zeg je na een uur: hup, wegwezen. Gek is dat. Volgens mij belde je net onze vaste lijn, was jij dat? O, nam mijn dochter op? Was ze een beetje beleefd tegen je? Ja, toen mijn...