Elke samenleving, zo begint Thomas Piketty zijn nieuwste, duizend pagina’s tellende boek, kent ongelijkheid. En elke samenleving kent zo zijn eigen mantra’s om die ongelijkheid te verexcuseren.

‘Iedereen kan naar school en met een opleiding succesvol worden.’
‘Grote bedrijven betalen misschien wat minder belasting, maar zolang zij maar veel winst maken, sijpelt die door naar iedereen in de samenleving.’
‘Er is geen alternatief. Kijk maar naar het communisme: dat heeft gefaald.’
‘Slavernij is prima te rechtvaardigen. Eigenaren zorgen immers goed voor hun eigendom.’

Maar ongelijkheid, betoogt Piketty, is geen dwingende natuurwet, geen onvermijdelijk fenomeen of iets waartoe de mens intrinsiek geneigd is. Ongelijkheid is een politieke keuze.

Met Kapitaal en ideologie borduurt Piketty voort op bekende thema’s uit zijn eerste boek. Dat boek, Kapitaal in de 21ste eeuw (2013), katapulteerde Piketty tot het absolute middelpunt van het economisch debat. Plots was daar...