Rüdiger Safranski, de Duitse filosoof en biograaf van Nietzsche, Goethe en Heidegger, is doorgaans niet zo geneigd algemene cultuurkritiek te leveren wanneer hij een poging doet een diagnose te stellen voor de huidige cultuur. Hij doet het bijna terloops. In zijn nieuwe boek Eenling zijn ziet hij de mens niet als een wezen in een collectief, maar als iemand op zichzelf, als een eenling. Dat wil zeggen: de mens allereerst als individu. Dat, de mens allereerst als individu zien, is niet meer zo vanzelfsprekend in een tijd waarin eerder structuren, verbindingen, groepsidentiteiten en de paradox van het collectieve-individualisme worden erkend als typerend voor onze tijd.
Literaire kroniek
Literaire Kroniek: Het binnenste als toevluchtsoord
Er is geen tijd die de mens zo dicht op de huid zit dan de onze. Er is een permanente aanvoer van nieuws, beelden, films, reclame, telefoons en camera’s. Waar blijft het innerlijk van de mens bij zo’n overmacht, vroeg de Duitse filosoof Rüdiger Safranski zich af aan de hand van filosofen als Hannah Arendt, Montaigne, Diderot, Kierkegaard en Sartre.
