Het was goed gezien van Henri Roorda dat de titel Mijn zelfmoord meer aandacht zou trekken dan Het vrolijke pessimisme, ook al is die titel ook lang niet slecht. Roorda was niet alleen iemand die zelfmoord wilde plegen en dat ook deed, hij had het het liefst in het openbaar gedaan, als afsluiting van een lezing over zelfmoord. Op een affiche had hij willen zetten: ‘Aan het slot van zijn spreekbeurt zal de spreker zelfmoord plegen.’ Dat ging niet door omdat hij geen vieze vlekken wilde maken in het etablissement van caféhouder Fritz en omdat de politie het waarschijnlijk zou verbieden. Ook al was hij geen exhibitionist, Roorda wist hoe hij de aandacht op zich moest vestigen.
Mijn xxxxxxxxx is xx titel xxxxxxxx xxx de vijftig pagina’s waarin xxx xxx xx xxxx uitlegt waarom hij xxx xxxx gaat verrichten. Het vrolijke pessimisme xxxx xx titel xxx xx selectie xxx Rokus xxxxxxxx nu heeft gemaakt uit xx xxxxxxx die Henri Roorda xxx xxxx tot xxxx xxxx xx xxxx xxxxxxx in xxxxxxxxxxxxx xxx xxxxxx xxxxxxxxxx xx xxxxxx xxxx xxx xxxx xxx xxxxxxx
Help ons de grenzen van de vrijheid bewaken.