In de tijd dat bij interviews met schrijvers nog niet zo rechtstreeks werd gevist naar autobiografische wetenswaardigheden, schreef de Amerikaanse criticus Edmund Wilson zijn essay The Wound and the Bow (1941). Dat ging over schrijvers die in hun leven ‘gewond’ waren geraakt, net als de figuur van Philoktetes in de Griekse mythologie, zoals onder andere beschreven door Sophocles.

Na de dood van Herakles had zijn vriend Philoktetes zijn pijl en boog gekregen. Op weg naar Troje liep hij een lelijke wond op door de beet van een slang. De wond wilde niet genezen en stonk zo erg dat hij op het eiland Lemnos moest achterblijven. Na foltering door de Grieken, had de zoon van de koning van Troje, Helenus, onthuld dat Troje niet zou vallen zonder de wapens van Herakles. Dus ging Odysseus Philoktetes halen en, zo gaat het verhaal, werd Troje ingenomen.

Het verhaal heeft iets opbeurends omdat de aanvankelijk als oud vuil achtergelaten Philoktetes uiteindelijk de redder van de slag om...