Het moest iemand uit een andere wereld (Suriname) zijn die niet behept was met de ironische en gewichtige betekenissen die aan het woord kleefden, anders zou het helemaal verkeerd zijn gevallen: intellectueel. Hoewel aan dat woord te veel pretentie was gaan kleven, werd het in het begin van de jaren negentig door Anil Ramdas, die sinds 1977 in Nederland woonde, zonder enige schroom gebruikt, zelfs om er een krachtig verwijt aan te verbinden. Als er iemand schuld had aan de opkomst van het rechtse populisme dan waren het volgens Ramdas de intellectuelen, door hem zonder meer een elite genoemd. Die elite had het laten afweten en haar beschavingsmissie door gebrek aan geloof in zichzelf verkwanseld. Die elite had zich als een mak schaap laten wegdrukken door het populisme.

Er waren wel meer woorden en begrippen die in Nederland in onbruik waren geraakt, maar door Ramdas gewoon werden gebruikt. Zoals ‘beschaving’. Dat was veel te nuffig geworden, hoogstens door een oudere dame nog...