Op 2 november 2004 werd Theo van Gogh vermoord. Tien jaar later sprak Mischa Cohen zijn zoon Lieuwe over ‘die fucking datum’ en zijn leven sindsdien. Voor het interview won Mischa een Tegel.

Zijn fiets was gestolen en daarna was hij in de verkeerde tram gestapt. Dat kwam hem niet heel slecht uit, hij dacht erover te blijven zitten en de afspraak met die fotograaf en die verslaggever gewoon te vergeten. Vroeger had hij het zeker zo gedaan, of was hij niet eens ín die tram gestapt. Wel zo makkelijk, het boeide niet en wat had hij zelf eigenlijk aan die publiciteit?

Twee jongens kwamen de klas binnen en zeiden: dude, sorry, hoe gaat het. What the fuck, waar heb je het over?

Maar hij was volwassener geworden, shit, al 23 jaar inmiddels. Dertien was hij pas toen hij vanuit het klaslokaal van de IVKO de schoten hoorde die de moordenaar van zijn vader uitschakelden, hem in zijn been troffen maar gelukkig niet doodden.

Hij had Frans, dat weet hij nog. Of het daardoor kwam wist hij...