Het menselijk tekort is een van de sterkste titels uit de wereldliteratuur. Hij werd in 1933 door E. du Perron gegeven aan zijn vertaling van de roman La condition humaine van André Malraux. Daarin worden de belangrijkste personages met zichzelf geconfronteerd in situaties waarin ze hun twijfel en eenzaamheid moeten overwinnen om helse beslissingen te kunnen nemen.

‘Het menselijk tekort’ is een eigen leven gaan leiden door het gebrek aan zekerheid over de juistheid van beslissingen. Mensen krijgen te maken met dilemma’s waar eigenlijk niet uit te komen is behalve door geforceerd een besluit te nemen. Dat is de menselijke conditie: op cruciale momenten niet veel zeker te weten.

Kees Vuyk, die vorig jaar met Oude en nieuwe ongelijkheid de Socratesbeker kreeg voor het beste filosofieboek, heeft zijn nieuwe boek De feilbare mens genoemd, een titel verwant aan Het menselijk tekort.

Het mag van grote wijsheid getuigen te beseffen dat de mens gedoemd is te falen, het is niet erg...