Liever luisteren dan lezen? Jonah Falke heeft zijn hoofdstuk ook ingesproken.

In 2015 werkte ik in de thuiszorg. Op mijn eerste werkdag kwam ik bij een negentigjarige vrouw in Amsterdam Oud-Zuid terecht. Haar huis zag eruit als een wereldwinkel, alleen de wierooklucht ontbrak. Zelf had ze het uiterlijk van een oude trotse Romavrouw, al was ze dat niet. Ze droeg een fluwelen gewaad, had rode lippen en grote oorbellen. Haar witte huid strak schril af tegen haar zwartgeverfde haar. We mochten elkaar meteen en ze vroeg: ‘Wil je mijn vaste hulp worden? Maar weet wel: ik wil snel sterven.’ Ze was erg ziek en wilde euthanasie. Later bleek dat ze die niet zomaar zou krijgen. Lachend zei ze dan: ‘Ik ben alleen erg ziek maar niet depressief, en dan mag je niet zomaar dood.’

Al tijdens die eerste ontmoeting wist ik dat ik ooit over haar ging schrijven. Wanneer ze sprak, leek het alsof ze tien levens had geleefd. Louter door het tonen van interesse in anderen en door tegen de...