Pas met haar achtste boek Girl, Woman, Other (Meisje, vrouw, anders), waarin ze zwarte vrouwen in Groot-Brittannië een gezicht geeft, bereikte Bernardine Evaristo (1959) het grote publiek. Het thema sluit naadloos aan bij de tijdgeest, maar aandacht voor de positie van zwarte vrouwen speelden altíjd al een rol in haar werk. Dat laat ze ook zien in haar nieuwe boek Manifesto. On Never Giving Up. In de jaren tachtig begon Evaristo The Theatre of Black Women, waarvoor ze verschillende stukken schreef. Ze debuteerde in 1994 met een dichtbundel en schreef later ook romans, zoals het satirische Blonde Roots (2008), waarin ze het verhaal van de trans-Atlantische slavernijgeschiedenis omkeert (Afrikanen overheersen Europeanen).

U beschrijft Manifesto in het voorwoord als ‘een grootse daad van zelfonderzoek’. Wat hoopte u over uzelf te weten te komen?

‘Ik wilde kijken welke reis ik heb gemaakt om te komen waar ik nu ben. Welke keuzes hebben me gevormd? Het boek is verdeeld in zeven...