Gevraagd naar hoe zij zich ontspande, zei de in Berlijn levende ontwerpster Hella Jongerius: ‘Door in de zomer naar de Weissensee te fietsen, een meer middenin de stad, waar je je fiets neergooit en een duik neemt na het werk.’ Ze sprak over ‘de sensatie van het water en van de zwaartekracht opheffen, die lichtheid en de vrijheid en alles wat er onder je is, maar wat je niet kunt zien’. ‘Op je rug zwemmen,’ zei ze, ‘en de hemel, en het water.’
Minder moeten, meer leven, deel IV: Hoe kom je tot rust?
In de burn-outsamenleving moeten we weer leren wat rust is. ‘Rust is niet iets wat je krijgt als je met al het andere klaar bent. Je moet de verleiding van bezig zijn weerstaan, en jezelf beschermen tegen een wereld die de intentie heeft om rust van je af te pakken.’
