De Roemeens-Franse filosoof Emil Cioran vond dat uit het werk van Albert Camus een ‘schoolmeesterscultuur’ sprak. Om het effect van die opmerking te kunnen beoordelen moet je weten wat dat is. In een hedendaagse context zou je het kunnen vergelijken met de neiging van een bepaald soort mannen om vrouwen als een schoolmeester uit te leggen hoe iets zit, wat men ook wel ‘mansplaining’ is gaan noemen. De man heeft dan het gevoel dat hij een hele prestatie heeft geleverd. Camus zou met Sisyphus de brave hardnekkigheid hebben geïllustreerd waarmee mensen geloven dat er nog iets van het leven te maken is, als je je maar niet laat kisten en het rotsblok elke keer maar weer naar boven probeert te krijgen. Dat is een van de vele illusies waar mensen zich volgens de luchtig cynische Cioran mee tooien.