Niet geheel toevallig reis ik af naar de gemeente Hillegom. Vrij Nederland ‘adopteerde’ die gemeente zes jaar geleden om verslag te doen van de transitie van de zorgtaken. Destijds werd voorspeld dat die maar moeilijk te behappen zouden zijn voor kleine gemeenten. VN-redacteur Jaco Alberts prikte Hillegom willekeurig op de kaart. ‘Het had ook Noorderveld, Elburg of Laarbeek kunnen zijn,’ schreef hij. Vijf jaar na de decentralisatie rijd ik voor Vrij Nederland terug naar het hart van de Bollenstreek.
Reportage
Hoe decentralisatie de lokale zorg toegankelijk maar onbetaalbaar maakte
‘Dichter bij de mensen’ en ‘over de schutting gegooid’: die kreten klonken vaak als het ging over de decentralisatie van zorgtaken van het Rijk naar gemeenten. Hoe gaat het vijf jaar na die operatie met de lokale zorg? ‘Nu we dichter op de mensen zitten, is de vraag enorm toegenomen. Daardoor komen gemeenten in problemen.’
Gerelateerd
Het lek in onze democratie
Gemeenten krijgen een stapel zorgtaken waar ze vaak te klein voor zijn. De oplossing: samenwerkingsverbanden. Maar wie controleert die? Het tweede deel van redacteur Jaco Alberts’ trilogie over Hillegom: ‘Als raadslid sta je niet eens aan de zijlijn, je staat buiten het stadion.’
Terug naar Hillegom: hoe de gemeente de zorg niet in de vingers kreeg
Ruim een jaar geleden heeft het rijk haar zorgtaken naar de gemeenten overgeheveld. Is die decentralisatie geslaagd? Heeft de burger er baat bij? Redacteur Jaco Alberts neemt poolshoogte in de bollenstreek: ‘Het is allemaal min of meer om zeep geholpen.’ Het laatste deel van een trilogie.