‘Oorlog’ is een van de geliefdste metaforen. Het wordt al oorlog genoemd als ergens alleen maar ruzie is. Het is al oorlog wanneer twee voetbalelftallen elkaar proberen in te maken. Het is oorlog wanneer twee schrijvers een polemiek beginnen. Het aantrekkelijke van oorlog-bij-wijze-van-spreken is dat het leven ineens op scherp gaat staan. Het is even ernst, of men doet alsof het ernst is.

Er is iets mis wanneer ‘oorlog’ wordt gebruikt in verband met cultuur. Je zou denken dat cultuur zich verre van oorlog bevindt, het is juist cultuur omdat er dan geen oorlog is. Het is tamelijk pervers wanneer er maar te pas en te onpas met oorlog gestrooid wordt. Daarom blijft er iets onsmakelijks hangen rond de modieuze ‘culturele oorlogen’, culture wars, die tegenwoordig worden uitgevochten op slagvelden als nationaliteit, seksualiteit, racisme, identiteit, politieke correctheid en emancipatie. Ze zijn allemaal controversieel.

Er zijn grote tegenstellingen ontstaan. In hoeverre...