In de verweesde bibliotheek van Joost Zwagerman gingen zijn vrienden op zoek naar zijn erfenis. Daar, in Zwagermans hoogstpersoonlijke databank, komen ook de herinneringen weer boven. Elik Lettinga: ‘Ik ben niet kwaad op hem, ik ben kwaad op de literatuur.’

Met de Maximalen stormde hij luidruchtig de Nederlandse poëzie binnen. In zijn laatste essaybundel – met een motto van Gerrit Kouwenaar – ging het juist over het minimale, het wit, de stilte, het niets. Na zo’n dertig jaar is dit de eerste Boekenweek zonder de romanschrijver, essayist, dichter en tv-persoonlijkheid die op 8 september 2015 op zijn 51ste een eind aan zijn leven maakte. Familie en vrienden namen afscheid tijdens een plechtigheid in De Duif, bij zijn begrafenis in Bergen, met een literair eerbetoon in Felix Meritis en bij de tentoonstelling Silence out loud.

Het leegruimen van zijn boekenkasten bood twee weken geleden nog eenmaal de gelegenheid om Joost Zwagerman te herdenken. Vrienden kwamen bij elkaar in...