Privatisering heeft tot heel wat narigheid geleid. Steeds meer gemeenten besluiten dan ook om sommige dienstverleningen terug te brengen in publiek beheer. Dit zogeheten remunicipaliseren blijkt een pragmatisch, effectief instrument voor een eerlijker toegang tot en hogere kwaliteit van lokale basisvoorzieningen.

Niet alles kost geld. Op sommige plaatsen domineert de gift. Bij de sportvereniging, bijvoorbeeld. Bij het helpen verhuizen van vrienden. Bij het doneren aan een goed doel. Of – het ultieme voorbeeld – bij de bloedbank.

Het huidige geldsysteem is niet in het belang van lokale economieën en veroorzaakt en verergert ongelijkheid. Alternatieve geldsystemen proberen die dynamiek te omzeilen.

Het bedrijfsmodel van grote techbedrijven staat haaks op webarchivering voor de publieke zaak, merken webarchivarissen. Dat maakt toekomstige geschiedschrijving lastig. Wie bepaalt wat we straks nog weten van onze communicatie, onze taal, onze digitale creaties en cultuur?

Het internet hoeft geen onveilige plek te zijn waar mensen hun privacy en soevereiniteit verliezen. Zo was het nooit bedoeld. Een groeiende groep publieke instellingen werkt aan alternatieven op basis van publieke waarden.

Het veranderen van de neoliberale orde begint in dorpen, steden en regio’s, denken de ‘municipalisten’. Van Barcelona tot Zagreb en van Berlijn tot Valparaíso streven ze naar een nieuwe, open politiek. Democratie begint waar je woont, zo luidt hun credo.