Schoof trekt de grens

Columns van de week

Teun van de keuken en Chard van den Berg

<div class="lead">
Vanavond debatteert de Tweede Kamer over de ‘lange arm van Eritrea’. Het is hoog tijd dat de Nederlandse regering zich ferm gaat opstellen tegen de dictatuur en haar vertegenwoordigers in Nederland, schrijft de Nederlandse journalist van Eritrese komaf Habtom Yohannes.
</div>
Nederlandse-Eritreeërs klagen al jaren steen en been over intimidaties en afpersingen door het Eritrese regime. Maar nadat de Nederlandse hoogleraar Mirjam van Reisen liet weten dat ze bedreigd werd door aanhangers van het regime hier in Nederland, was de maat vol voor de Kamerleden Attje Kuiken van de PvdA en Malik Azmani van de VVD. Zij <a href="http://nos.nl/nieuwsuur/artikel/2083224-grondig-onderzoek-naar-intimidatie-door-regime-eritrea.html" target="_blank">eisten een Kamerdebat</a> en een grondig onderzoek.
We zijn nu een half jaar verder – de molens van het parlement malen langzaam – maar vanavond is het dan eindelijk zo ver: de Kamer spreekt over de Eritrese invloedsfeer in Nederland. Sinds januari is er een hoop gebeurd. Meseret Bahlbi, oud-voorzitter en nog altijd prominent lid van de jongerenbeweging van het Eritrese regime YPFDJ, spande rechtszaken aan tegen Van Reisen en de Volkskrant wegens smaad. Hij verloor ze beiden. Dat gold ook voor zijn broer en zus die een rechtszaak aanspanden tegen de directeur van de Immigratie en Naturalisatiedienst (IND). Alle drie werden ongeschikt gevonden om te tolken voor Eritrese asielzoekers wegens te nauwe banden met het Eritrese regime.
<div class="figure--right">
<figure id="post-332242 media-332242" class="align-left"><img srcset="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/06/Keshi-Afwerki-en-consorten-in-Geneve--320x240.jpg 320w, https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/06/Keshi-Afwerki-en-consorten-in-Geneve--640x480.jpg 640w" alt="" /><figcaption>Priesters demonstreren in Genève tegen de bevindingen van de VN. </figcaption></figure>
</div>
En dan is er ook nog een vernietigend rapport van een onderzoekscommissie van de Verenigde Naties dat <a href="https://www.vn.nl/vn-eritrea-schuldig-aan-misdaden-tegen-de-menselijkheid/" target="_blank">begin van deze maand</a> in Genève werd gepresenteerd. Volgens de onderzoekers maakt Eritrea zich schuldig aan ‘misdaden tegen de menselijkheid’. In Genève demonstreerden Eritreeërs om het rapport te ondersteunen, maar ook het regime mobiliseerde haar aanhang. Uit heel Europa kwamen bussen vol demonstranten, ook uit Nederland.
Vrij Nederland publiceerde eind mei <a href="https://www.vn.nl/lange-arm-eritrea-nederland/" target="_blank">een verhaal</a> over de lange arm van Eritrea, op grond van vertrouwelijke documenten die lieten zien hoe vanuit de ambassade feesten worden georganiseerd en media- en lobby-comités van aanhangers van het regime worden aangestuurd. Al eerder was bekend dat Eritreeërs in de diaspora, en dus ook in Nederland, twee procent van hun brutosalaris als belasting moeten afstaan, nog bovenop andere incidentele collectes.
Het is prijzenswaardig dat de Kamer nu in debat gaat, maar het is nog maar de vraag of er voor de Nederlandse-Eritreeërs die het regime niet ondersteunen wezenlijk verandering gaat komen in de bemoeienis uit Asmara. Het adagium van het huidige Nederlandse (en Europese beleid) lijkt in toenemende mate: realisme, realisme, realisme. VVD-fractievoorzitter Zijlstra moedigde Nederland en Europa al aan <a href="http://www.volkskrant.nl/binnenland/vvd-wil-meer-samen-optrekken-met-dictators~a3930948/" target="_blank">om met dictators te onderhandelen</a> als we daarmee de toestroom van asielzoekers richting Europa kunnen indammen.
<q class="pull-right">Eritrea krijgt, zonder dat het land erom heeft gevraagd, een bedrag van 200 miljoen euro van de Europese Commissie.</q>
En ook in Europa lijkt die gedachte inmiddels ingang te hebben gevonden. Er zijn deals gesloten met autocraten als Erdogan en ze praten zelfs met de Soedanese dictator president Omar al-Bashir, die gezocht wordt door het Internationaal Strafhof. Eritrea krijgt, zonder dat het land erom heeft gevraagd, <a href="http://www.nrc.nl/next/2016/03/11/he-steunt-de-eu-nu-dictatuur-in-eritrea-1599890" target="_blank">een bedrag van 200 miljoen euro</a> van de Europese Commissie in de hoop dat de Eritrese dictator meewerkt om vluchtelingen thuis te houden. Onze minister van Buitenlandse Zaken Bert Koenders heeft deze hulp aan Eritrea goedgekeurd, zonder dat er maar één voorwaarde is gesteld. De Eritrese dictator weigert zelfs ook maar één van de vele tienduizenden politiek gevangenen vrij te laten; zelfs niet de Eritrees-Zweedse journalist Dawit Isaac die al 15 jaar vast zit zonder contact met de buitenwereld.
Koenders kent de Eritrese dictator Afwerki en sprak met hem in 2008 als minister voor Ontwikkelingssamenwerking. In dat gesprek uitte Koenders zijn zorg over de toen al gaande exodus van Eritreeërs. Afwerki haalde zijn schouders op en zei tegen Koenders: ‘Laat ze maar gaan, zij komen toch terug’. Alleen een naïeveling gelooft dat vluchtelingen terug zullen gaan naar Eritrea nadat ze levensbedreigende risico’s hebben genomen om vrijheid te bereiken. Afwerki bedoelde met zijn opmerking nog iets anders, namelijk dat waarheen zijn onderdanen ook zouden vluchten, zijn lange arm zou hen volgen.
<q class="pull-right">Alleen een naïeveling gelooft dat vluchtelingen terug zullen gaan nadat ze levensbedreigende risico’s hebben genomen om vrijheid te bereiken.</q>
Niet alleen uit publicaties in de media maar ook uit rapporten van de Verenigde Naties, ambtsberichten van het Nederlandse ministerie van buitenlandse zaken en verschillende publicaties van mensenrechtenorganisaties blijkt dat die lange arm een reëel probleem is. Toch heeft de Nederlandse overheid tot nu toe nooit ingegrepen. De voormalige ministers van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal en Frans Timmermans, beloofden onderzoek naar berichten over de verhalen van anonieme Eritreeers dat ze 2 procents van hun bruto salaris moeten afdragen, maar daarover is vervolgens niets meer vernomen. Vreemd, want uit onderzoek van de VN uit 2009 blijkt dat Eritrees geld naar de Somalische terreurbeweging <a href="http://www.volkskrant.nl/archief/-eritrees-consulaat-int-oorlogsgeld~a3300697/" target="_blank">is gegaan</a>.
Een land als Canada heeft op basis hiervan reeds acties ondernomen tegen Eritrese vertegenwoordigers op zijn grondgebied. De formulieren die door het Eritrese regime in Canada werden gebruikt om geld in te zamelen zijn identiek aan die in Nederland. En ook Eritrese Nederlanders zijn naar de Nederlandse autoriteiten gestapt. Zij kregen te horen dat ze eerst moeten aantonen dat het geld dat het Eritrese regime hier in Nederland inzamelt, daadwerkelijk voor de aanschaf van wapens wordt gebruikt. En daar stopte het spoor. Want mensen zijn als de dood om aangifte te doen; niet alleen maar voor zichzelf maar ook voor familieleden in Eritrea.
Hopelijk vragen Kamerleden vanavond naar de resultaten van het onderzoek naar de gedwongen betalingen. Verder moet Nederland de bonafide van de malafide asielzoekers scheiden om zo het draagvlak voor echte vluchtelingen te vergroten. Er zijn genoeg mensen die hier asielaanvragen om vervolgens hand- en spandiensten te verrichten voor het regime. Ze vragen in Nederland asiel aan op grond van mensenrechtenschendingen in Eritrea en vervolgens ontkennen ze dat daar mensenrechtenschendingen plaatsvinden. Nederland moet ook werk maken van het in kaart brengen van allerlei ‘culturele en maatschappelijke organisaties’ die in wezen verkapte organisaties zijn van het regime. Deze ‘maatschappelijke organisaties’ krijgen wel subsidies vanuit Nederland en de EU. Ook zou Nederland onafhankelijke Eritrese organisaties juist moeten steunen.
<q class="pull-left">Het oplossen van het grensconflict zal de uitstroom van vluchtelingen aanzienlijk verminderen en de vrede in de regio bevorderen.</q>
Wil de Nederlandse overheid werkelijk de uitstroom van Eritrese asielzoekers stoppen dan moet het een tweesporenbeleid voeren. Allereerst moeten Nederland en de EU hun verantwoordelijkheid nakomen wat betreft het nog altijd onopgeloste grensconflict tussen Eritrea en Ethiopië. Ethiopië weigert nog steeds de internationale uitspraak over de grens tussen beide landen te erkennen en zijn troepen terug te trekken van Eritrees grondgebied. De Eritrese regering gebruikt dit als excuus om min of meer de hele Eritrese samenleving onder de wapens te houden. Sommige mensen zitten al 10, 15 jaar in de loopgraven of verrichten als dienstplichtigen allerlei werkzaamheden voor het regime. En zij krijgen maar 8 euro per maand. Ethiopië moet onder gezonde druk gezet worden om zijn troepen terug te trekken voordat het te laat is. Twee weken geleden nog, braken hevige gevechten uit met honderden doden en duizenden gewonden aan zowel Ethiopische als Eritrese kant. Het oplossen van het grensconflict zal de uitstroom van vluchtelingen aanzienlijk verminderen en de vrede in de regio bevorderen. Meer dan 1000 Nederlandse mariniers hebben bijna twee jaar langs de grens tussen Ethiopië en Eritrea gezeten om daar vrede te brengen. Het kan niet zo zijn dat Nederland en Europa een struisvogelpolitiek blijven spelen wat dit probleem betreft om hun bondgenoot Ethiopië niet voor het hoofd te stoten.
Het andere spoor moet bestaan uit een serieuze dialoog met de Eritrese overheid. Nederland en Europa moeten niet zomaar geld geven, maar mensenrechten vooropstellen bij elke onderhandelingen die zij voeren. Eritrea moet alle gewetensgevangenen onvoorwaardelijk en onmiddellijk vrijlaten. Eritrea moet de democratische grondwet van 1997 implementeren en de weg effenen voor waarheidsvinding, gerechtigheid, vergeving en verzoening. Anders is het land een tikkende bom met alle gevolgen van dien voor de regio.

Habtom Yohannes

Nederland moet nu eindelijk de steun aan de dictatuur in Eritrea staken

<div class="lead">
De driekoppige VN-onderzoekscommissie inzake mensenrechtenschendingen in Eritrea heeft net in een persconferentie te Genève bevestigd dat de Eritrese autoriteiten schuldig zijn aan misdaden tegen de menselijkheid. &#8216;De reikwijdte en schaal van de misdaden tegen de menselijkheid zijn ongekend.’
</div>
De Verenigde Naties hadden al in 2012 de Mauritiaanse Sheila Keetharuth benoemd tot speciale rapporteur mensenrechtenschendingen in Eritrea vanwege de aanhoudende stroom meldingen over het land. Geschokt door de bevindingen van mevrouw Keetharuth besloot de VN in 2014 een speciale onderzoekscommissie in het leven te roepen bestaand uit Keetharuth, de Ghanese professor Victor Dangwa en de Australische voormalige ambassadeur Mike Smith. Zij zijn in Eritrea nog altijd niet welkom om hun onderzoek te doen. Toch slaagde de commissie erin om vorig jaar een ruim 500 pagina’s tellende rapport te presenteren dat de wereld schokte. De commissie sprak toen met 550 Eritrese slachtoffers van mensenrechtenschendingen in onder andere vluchtelingenkampen rondom Eritrea en ontving 160 schriftelijke getuigenissen. De commissie constateerde dat &#8216;systematische, wijdverspreide en grove schendingen van mensenrechten plaatsvonden en nog steeds vinden in Eritrea onder het gezag van de regering.&#8217; En mogelijk zouden sommige van deze mensenrechtenschendingen gezien kunnen worden als &#8216;misdaden tegen de menselijkheid.&#8217;
Volgens de commissie zouden in de afgelopen 25 jaar – zolang Eritrea als onafhankelijk land bestaat – zo’n 400.000 Eritreeërs gedwongen zijn tot slavernij in de vorm van oneindige militaire en nationale dienstplicht. Velen zouden slachtoffer zijn geworden van verkrachtingen, buitenrechtelijke executies, uitzichtloze en inhumane detentie. In Eritrea regeert de angst en niet het recht.
Deskunidgen zeggen dat de Verenigde Naties en vooral de Veiligheidsraad de conclusies van de onderzoekscommissie niet zomaar naast zich neer kunnen leggen. Bij &#8216;misdaden tegen de menselijkheid&#8217; zijn er twee mogelijke wegen. Enerzijds de doctrine van &#8216;verantwoordelijkheid tot bescherming&#8217;. Wanneer een natiestaat niet in staat is gebleken om de eigen bevolking te beschermen, dan zijn de Verenigde Naties of leden ervan verplicht in te grijpen op grond van &#8216;verantwoordelijkheid tot bescherming&#8217;. De andere weg is dat de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties het internationaal strafhof in Den Haag de opdracht geeft om de verantwoordelijken te vervolgen.
De Verenigde Naties hebben vorig jaar het mandaat van de driekoppige onderzoekscommissie met een jaar verlengd. De opdracht van de VN was om verder te onderzoeken of inderdaad sprake is van &#8216;misdaden tegen de menselijkheid’. Nog altijd weigert de Eritrese regering elke medewerking. Zij beschouwt de commissie en de speciale rapporteur als ‘instrumenten in handen van Eritrea-vijandelijke mogendheden’ als Ethiopië en de Verenigde Staten. De commissie is wel naar bijna alle plaatsen geweest waar grote Eritrese vluchtelingenkampen zijn om met slachtoffers te praten. Sheila Keetharuth is ook naar Nederland geweest om met Eritrese vluchtelingen te praten. Volgens de VN vluchten maandelijks nog altijd 3000 tot 5000 Eritrese vluchtelingen uit het Oost-Afrikaanse land, terwijl er maar ongeveer 5 miljoen mensen wonen in een oppervlakte dat vier keer groter is als Nederland. Een behoorlijk aantal van deze vluchtelingen verdrinkt in de Middellandse Zee en vele anderen eindigen in de handen van nietsontziende mensenhandelaren in Soedan, Noord-Afrika of de Sinaï.
De Eritrese regering heeft er alles gedaan om de VN-onderzoekcommissie in diskrediet te brengen. Er zouden ongeveer 45.000 aanhangers van het regime wereldwijd zijn gemobiliseerd om van te voren ingevulde documenten te ondertekenen waarin staat dat er in Eritrea geen mensenrechtenschendingen plaatsvinden. Al deze handtekeningen zijn naar de VN-onderzoekscommissie gestuurd. Ook Eritreers in Nederland zijn door vertegenwoordigers en handlangers van het regime onder druk gezet om zo’n document te ondertekenen. NRC Handelsblad meldde in februari van dit jaar van zo’n actie door het Eritrese regime in Nederland. Volgens commissievoorzitter Smith blijkt dat een groot aantal van de mensen die de documenten hebben ondertekend niet meer te traceren is. Of hun telefoonnummers werkten niet meer of zij wisten er niets van dat hun handtekening is geplaatst bij een document dat beweert dat er geen mensenrechtenschendingen zijn in Eritrea.
De Eritrese regering heeft verder geprobeerd de persconferentie van vandaag tegen te houden. Daartoe heeft de regering twee persberichten uitgegeven, een in mei en een vorige week waarin de regering de commissie waarschuwt om geen bekendheid te geven aan haar bevindingen voordat de Eritrese regering de mogelijkheid heeft gekregen om te reageren.
In een persbericht net uitgegeven schrijft de Eritrese regering op <a href="http://www.shabait.com/news/local-news/21964-press-statement-by-he-mr-yemane-gebreab" target="_blank">haar website</a> dat de onderzoekscommissie zeer eenzijdig te werk is gegaan. Het zou geïnteresseerd zijn geweest in verhalen die haar vooringenomen conclusies bevestigen. De commissie baseert haar conclusies op basis van ruim 500 vluchtelingen en asielzoekers met onbekende identiteit; terwijl dezelfde commissie geen gehoor geeft aan getuigenissen van ongeveer 42.000 (volgens de commissie 45.000) Eritrese diaspora die in meer dan 20 landen over de hele wereld wonen. De commissie zou ook verzoeken van 856 Eritreers genegeerd hebben die gevraagd hadden om persoonlijk getuigenissen te geven in Genève dat in Eritrea alles pais en vree is.
De bevindingen van de onderzoekscommissie zetten de nieuwe toenadering tussen de Europese staten en de Eritrese regering op losse schroeven. Ondanks protesten van het Europees Parlement heeft de Europese Commissie begin dit jaar een ontwikkelingsakkoord getekend met Eritrea ter waarde van 200 miljoen euro om de exodus van Eritrese vluchtelingen in te dammen. Ook de Nederlandse minister van buitenlandse zaken, Bert Koenders heeft dat omstreden akkoord goedgekeurd. Het devies van Europa lijkt: &#8216;dealen met dictators als zij Europa kunnen helpen om de vluchtelingenstroom te stoppen.&#8217; Velen vragen zich nu af of het te verdedigen is om regimes te steunen die van &#8216;misdaden tegen menselijkheid&#8217; worden beschuldigd.
<div class="info-box">
In Vrij Nederland stond onlangs een uitgebreid onderzoek naar de invloed die Eritrea ook in Nederland uitoefent. Lees het <a href="https://www.vn.nl/zelfs-in-nederland-zijn-eritreers-niet-veilig/" target="_blank">hier terug</a>.
</div>

VN: Eritrea schuldig aan misdaden tegen de menselijkheid

<div class="lead">
Heeft het dictatoriale regime in Eritrea een ijzeren greep op de diaspora of niet? Tot nu toe ontkennen aanhangers van de dictator hier in Nederland elke formele verhouding met het Eritrese regime. Maar vertrouwelijke documenten in handen van Vrij Nederland laten iets anders zien.
</div>
De Volkskrant, het maandblad OneWorld, Nieuwsuur, het radioprogramma Argos, NRC Handelsblad, en ook Vrij Nederland, allemaal publiceerden ze afgelopen maanden over de vermeende ‘lange arm van Asmara’. Terugkerende vraag is hoe stevig de greep van de dictatuur in het Oost-Afrikaanse land is op de Eritrese gemeenschap hier in Nederland.
Eerst wat achtergrond: President Isaiah Afewerki was ooit een vrijheidsstrijder, maar ontwikkelde zich na de onafhankelijkheid in 1994 tot een dictator. Hij is inmiddels 25 jaar lang onafgebroken aan de macht. Zijn wil is wet: geen democratie, geen verkiezingen, geen parlement, geen onafhankelijke rechtspraak, geen vrije pers en geen vrijheid van godsdienst.
Uit een vuistdik rapport van de Verenigde Naties dat in juni 2015 verscheen, rijst een gruwelijk beeld op van een land met geheime detentiecentra, slavenarbeid en gedwongen dienstplicht. De VN sprak van ‘systematische, wijdverspreide en grove schendingen van de mensenrechten’ en van ‘mogelijke misdaden tegen de menselijkheid’.
In Nederland willen critici van het Eritrese gemeenschap niet of nauwelijks on the record praten uit angst voor represailles. Er is sprake van een angstcultuur. Ook de bron van de stukken die we voor dit artikel gebruiken, wil anoniem blijven. Een groep aanhangers van het regime laat wel volop van zich horen. Zij manifesteerden zich voor de eerste keer in het voorjaar van 2014. Op dat moment zochten duizenden Eritrese asielzoekers in Nederland hun heil.
Een van de woordvoerders was Meseret Bahbli. Hij deed zich aanvankelijk voor als een neutrale vertegenwoordiger uit de Eritrese gemeenschap. Maar niet lang daarna schreef OneWorld dat Bahbli voorzitter was van de YPFDJ, de jongerenbeweging van de PFDJ, de enig toegestane politieke partij van Eritrea. Balhbi stelde dat de YPFDJ Nederland een onafhankelijke organisatie was die alleen &#8216;ideologisch verwant is&#8217; aan de regeringspartij.
De afgelopen maanden spande Bahlbi rechtszaken aan tegen de Volkskrant en  hoogleraar Mirjam van Reisen wegens smaad. In die zaken kwam ook de relatie tussen de YPFDJ en de PFDJ aan de orde. Om aan te tonen dat er wel degelijk een relatie tussen beide bestaat, voerden de advocaten van Van Reisen en de Volkskrant  onder meer de volgende bewijzen aan:
1. Yemane Gebreab, de rechterhand van de president, omschreef de YPFDJ  als ‘deel van onze gemeenschap’ en stelde dat ‘zonder de steun en de richtlijnen van de ambassades’ en ‘nauwe samenwerking tussen al onze geledingen’ het niet mogelijk zou zijn geweest voor ‘De Beweging om te overleven en zo ver te komen’.
2. Op de zitting werden stukken getoond van een conferentie uit Noorwegen waaruit bleek dat de YPFDJ zich baseerde op de ‘kernwaarden van de PFDJ&#8217;.
3. Tegenstanders van het regime legden verklaringen af waarin zij de PFDJ en de YPFDJ op een lijn stelden.
In beide zaken wees de rechter de eisen van Bahlbi af. Sterker nog, de rechter stelde dat ‘de YPFDJ voorshands kan worden aangemerkt als een verlengstuk van het dictatoriale regime’ en ‘dat leden werkzaam zijn als informanten voor (de ambassades) van het regime in Eritrea’ en dat de organisatie ‘hetzelfde gedachtengoed’ als dat van de PFDJ ‘uitdraagt’.
<div class="figure--right">
<figure id="post-327498 media-327498" class="align-none"><img decoding="async" src="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/05/Schermafbeelding-2016-05-25-om-13.21.19.png" srcset="https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/05/Schermafbeelding-2016-05-25-om-13.21.19-320x345.png 320w, https://www.vn.nl/wp-content/uploads/2016/05/Schermafbeelding-2016-05-25-om-13.21.19-640x690.png 640w" alt="" /></figure>
</div>
De stukken die Vrij Nederland in handen heeft gekregen, onderstrepen de zeer nauwe banden tussen de YPFDJ en de PFDJ. Het eerste document is een inschrijfformulier van de YPFDJ. Wie lid wil worden wordt gevraagd zijn of haar partijnummer van de PFDJ op te geven: lidmaatschap van de partij lijkt dus te worden verondersteld. Voormalig voorzitter van de YPFDJ Meseret Bahlbi laat in een reactie weten dat het rode gedeelte op het inschrijfformulier volgens hem ‘is vervalst’. Verderop in zijn reactie schrijft hij: ‘Dit document werd in het beginfase van YPFDJ gebruikt om onze administratie te doen maar later hebben we eigen formulieren gemaakt.’ Over het invullen van het PDFJ partijnummer zegt hij: ‘Het deel met PFDJ nummer is niet voor degene die zich inschrijven maar voor de administratie. Dus aspirant-inschrijvers hoeven helemaal geen nummer in te vullen, dat blijft leeg.’
En dan nog iets: in een email uit 2009 is te lezen dat leden van de YPFDJ worden uitgenodigd om voorafgaand aan een congres in Italië een bijeenkomst te bezoeken op de ambassade in Den Haag. Ook dat onderstreept de nauwe banden die bestaan tussen partij en jongerenorganisatie. Bahlbi laat in een reactie weten dat als ‘de Eritrese gemeenschap gebruik wil maken van de faciliteiten van de ambassade dat kan’ en ‘daar was genoeg ruimte, dus waarom niet’. Hij blijft er bij dat de YPFDJ ‘zelf haar programma bepaalt’ en niet aangestuurd wordt door anderen.
Bahbi’s advocaat Querijn Meijnen stelt dat de vonnissen in de zaken die zijn cliënt heeft aangespannen voorlopige oordelen in kort geding procedures zijn. In de zaak tegen Mirjam van Reisen is inmiddels hoger beroep ingesteld, aldus Meijnen.
Lees <a href="https://www.vn.nl/zelfs-in-nederland-zijn-eritreers-niet-veilig/" target="_blank">het hele verhaal</a> over de Lange arm van Asmara deze week in VN, of scroll even door.
Oud-voorzitter van de YPFDJ Meseret Bahlbi heeft bij Vrij Nederland bezwaren aangevoerd tegen mede-auteur Habtom Yohannes. Hij zou actief zijn binnen de Eritrese oppositie en zou onder meer een rol hebben gespeeld bij ‘sabotage-acties’ die leidden tot de annulering van het Eritrea-feest in 2012. Er zou volgens hem dan ook sprake zijn van belangenverstrengeling. De redactie van Vrij Nederland ziet geen reden aan de onafhankelijkheid en integriteit van Yohannes te twijfelen.

Nederland moet nu eindelijk de steun aan de dictatuur in Eritrea staken

VN: Eritrea schuldig aan misdaden tegen de menselijkheid

De lange arm van Eritrea in Nederland

Zelfs in Nederland zijn Eritreërs niet veilig