Dit verhaal begon niet als een journalistiek project, maar met een klein onderzoekje naar de liquiditeit van de Vereniging Veronica. Dat gebeurde op verzoek van de hoofdredacteur van Vrij Nederland, toen de voorzitter van die vereniging zich meldde als potentiële koper van dit blad.

Het kwam niet eens tot een kennismakingsgesprek, maar er waren ons wel dingen opgevallen waardoor we steeds vaker tegen elkaar zeiden: ‘Als het Veronica niet was geweest, dan hadden we dit allang opgeschreven.’ En dat ging aan ons knagen.

Zelfs wij – die ons erop voorstaan onafhankelijke vagebonden te zijn – lieten ons muilkorven door fondsen.

Dat voelde niet goed. Want dit verhaal toont aan hoe je met een vereniging van slapende leden, een uitstekend netwerk en een paar strategische bestuursfuncties bij fondsen een machtige positie kan krijgen. Geld is immers macht, ook – of misschien wel juist – in de media. Daarnaast laat het zien hoe machtig fondsen zijn geworden in een verschraald...