In dit land van krentenwegers, waar alles uiteindelijk om de centjes draait, zijn ministers van Financiën al zolang ik me kan herinneren bijna net zo populair als de premier. Van Onno Ruding, Wim Kok en Gerrit Zalm tot Wouter Bos, Jeroen Dijsselbloem en Wopke Hoekstra: als ze bruut bezuinigden werden ze geprezen om hun strengheid want dan pasten ze ‘goed op onze portemonnee’, als ze bakken geld uitgaven was dat ook geen probleem, want dan streken ze over hun hart en deden ze ‘mooie dingen voor de mensen’.