Roman / ‘Wij en ik’

Gewoonlijk zou ik bij de introductie in dit stuk bij Saskia de Cos­ter slechts tussen haakjes haar geboortejaar vermelden: (1976). Waar ze vandaan komt, doet er niet toe met betrekking tot de literaire fictie die ze schrijft. Of dat nu Rekkem is of Haren, wat telt is dat je in het Nederlands schrijft. De rest leidt maar af van waar het om gaat, in dit geval De Costers nieuwe roman Wij en ik. Misschien is zelfs het geboortejaar irrelevant, want schrijvers onder de veertig spreken – anders dan de zelfverklaarde ‘voormannen’ van die ‘generatie’ ons willen doen geloven – gelukkig niet met één, ironieverwerpende schrale stem.

Lang was correct Nederlands de eerste prioriteit in het schrijven. Jeroen Brouwers schrijft al in zijn autobiografische boek Mijn Vlaamse jaren (1978) hoe hij in dienst van een Vlaamse uitgeverij het werk van gerenommeerde Neder­landstalige Belgische auteurs ontdeed van wat we maar het best gewestelijkheden kunnen noemen....