Joan Haanappel, Olympisch kunstrijdster (1956, 1960), sportpresentatrice en oprichter van de Stichting Kunstrijden Nederland

‘Dat de vrede die nu heerst, in grote delen van Europa althans, niet vanzelfsprekend is. Het kan zomaar ergens misgaan. Met Kerstmis 1945 kreeg ik een paar kunstschaatsen van een Canadese soldaat die in Den Haag gestationeerd was en met wie mijn vader bevriend was geraakt. Zo vlak na de oorlog was de ijshal alweer open, want de Canadezen wilden ijshockeyen.

Dat ene paar schaatsen heeft mijn hele leven beïnvloed. In 1955 reisde ik voor het eerst achter het IJzeren Gordijn. Naar het Russische gewest in Wenen, dat in vieren was verdeeld. En naar Bratislava. Hier zag ik soldaten die tot aan de tanden toe bewapend waren. Als oorlogskind schrok ik enorm van dat wapengekletter. Wat is dit!, dacht ik.

Tijdens de Olympische Winterspelen in Squaw Valley in 1960 kregen mijn ouders opeens een telegram van Joe, de Canadese soldaat, die mij op tv zag kunstrijden....