Helemaal aan het eind van ons gesprek in een Brusselse uitspanning laat de Vlaamse, internationaal werkzame historica Sophie De Schaepdrijver een moment van twijfel toe. Natuurlijk, er zijn mensen die alles over haar boek De Groote Oorlog verslinden. Zij hebben de weg naar haar biografie Gabrielle Petit. Dood en leven van een Belgische spionne tijdens de Eerste Wereldoorlog direct gevonden. Maar zeg nu eens eerlijk: wie had van de jonggestorven Petit (1893-1916) gehoord voor deze biografie het licht zag? In haar eigen land zijn dat misschien voornamelijk fors pensioengerechtigden, denkt ze.

Logisch, Gabrielle Petit was als een Belgische spionne die in 1916 door de Duitse bezetter van haar vaderland werd geëxecuteerd een ware volksheldin – tot de jaren zestig. Vanaf toen werd België steeds meer ‘vaderlandsloos’ in een globaliserende wereld. En: de notie ‘sterven voor het vaderland’ erodeerde vanaf toen; Petit raakte vergeten. Dus als haar landgenoten al nauwelijks benul...