‘In de ochtend riep mijn moeder mij om de zolder op te ruimen. Ik was al bijna klaar, ik ging de laatste doos plaatsen op de andere dozen. Maar ik ging vallen over een groot boek, dat ik nog nooit had gezien. Ik ging opstaan en pakte het boek. Het zat onder de stof. Ik blies de stof eraf. Alle stof ging vallen. Ik opende het boek. Alles was nog goed, normaal. Ik dacht dat het boek normaal was, maar net toen ik het wilde dichtdoen, zag ik een groene soort steen.’

Dit is het begin van De Groene Steen, een avontuurlijk verhaal geschreven door Orestas uit Schiedam. De eerste vier lessen dat ik in zijn klas, groep 7, lesgaf, wist ik niet zo goed wie hij was. Hij zei weinig, zat ergens achterin. Maar na een aantal lessen gingen de verhalen die hij inleverde opvallen. Mooie, lange stukken tekst vol fantasie, nieuwe werelden en onverwachte wendingen.

Orestas kan goed schrijven, zeker als je bedenkt dat hij pas twee jaar geleden met zijn ouders uit Litouwen kwam. Op spelfouten lette ik...