De eerste luier die ik zal verschonen, is vermoedelijk die van mijn vader. Niet dat dit momenteel aan de orde is; mijn vader is een vitale man. Maar gezien ons leeftijdsverschil (hij is 72, ik 21) lijkt dit scenario onafwendbaar. Volgens de gangbare gezondheidsscenario’s liggen er nog een paar gezonde jaren in het verschiet voordat parkinson, alzheimer of andere kwalen hem in een rolstoel of verzorgingstehuis dwingen.