Weet je nog, het begin van de coronacrisis? We waren bezorgd, maar vonden het soms ook wel lekker dat sociale verplichtingen wegvielen. Plotseling bakten we heel mindful brood en trokken ongelezen boeken uit de kast. Maar nu de beperkingen maar blijven duren, lukt het minder goed om de loze tijd aangenaam op te vullen. En trouwens, op de vele stroeve en langgerekte thuiswerkdagen is die tijd er vaak ook niet.
Wat xxxxxxxxxxx xxxx de zorgen en xx onrust, xxx alle ruimte xxxxxxx omdat we de hele xxxx xx xxx xxxxx xxxx xxxxxxx xx xxx eigen hoofd, zonder uitlaatklep. xxxxxxxxxxxx xxxxxxxxx xxxxxxx xxx gevoel acedia: xxx xxxxxxxx xxx xxxxxx xx xxxxxxxxxxxxxx
Help ons de grenzen van de vrijheid bewaken.