Keihard schuren, urenlang. Nergens anders aan denken. Tot het papier vaal is, de lak van het hout verdwenen en het hoofd leeg. De werkplaats van Marta Petreñas (32), verscholen in een smal steegje in het oude centrum van Barcelona, lijkt bij uitstek geschikt om stress te boven te komen. In de gang staan kasten waar de lades van ontbreken, stoelen met drie poten en poefs waar de veren uitspringen als tetrisblokjes in- en op elkaar gestapeld. In de grote vriezer zitten kleinere meubels, gisteravond door Marta van straat geplukt, net op tijd om de gemeentelijke ophaaldienst voor te zijn. Na 48 uur op -20 graden weet je zeker dat de houtwormen dood zijn. Daarna kan het herstel beginnen: schuren, timmeren, lakken en lijmen. Een helende klus voor overbelaste geesten.
Waarom niemand in Spanje een burn-out heeft
De burn-out is in Nederland alom vertegenwoordigd. Op de werkvloer, in de media en bij de psycholoog op de bank. Zo niet in Spanje. In de vijfenhalf jaar die Carlijn Teeven er woont, hoorde ze er nooit iemand over. Een bevestiging van het clichébeeld van de relaxte Spanjaard, of is er ook een andere verklaring?
