‘In een internationale crisissituatie leeft bij politici soms het idee dat niets doen geen optie is, dat er “iets” moet gebeuren. Zonder altijd goed te bedenken waar dat “iets” uit bestaat en hoe dat er in de praktijk dan uitziet. De krijgsmacht wordt wel eens gezien en gebruikt als een Zwitsers zakmes: een multitool wat alles kan, maar dat is het natuurlijk niet. Mensen moeten kunnen accepteren dat een militaire interventie niet duurzaam is als er geen politieke oplossing komt voor het conflict.