‘Kijk, hier zijn alleen maatschappelijke organisaties gehuisvest voor mensen die normaal niet op dit soort plekken terechtkomen,’ wijst Merlijn Twaalfhoven, ‘vluchtelingen, ouderen, mensen met een beperking en kunstenaars.’

De componist ontvangt me bij Amstelhoven, de protestante diaconie achter de Hermitage in Amsterdam. Hij leidt me van de entree, door de oranjerie – inmiddels een hippe flexplek met grote tafels en koffiebar – naar de openbare Hoftuin.

Ook The Turn Club, die hij in 2017 oprichtte voor de ‘aanpak van maatschappelijke vraagstukken met een kunstenaarsmindset’, houdt hier kantoor. Naast de rozenstruiken ligt een vrouw op leeftijd oefeningen te doen op een yogamat en in het voorbijgaan vang ik een flard op van een gesprek tussen twee jonge jongens over ‘klimaatdoelen’. De omgeving ademt idealisme.

Rond 2008 kwam Twaalfhoven in mijn vizier toen hij een gastcollege gaf bij de studenten van de master Kunsteducatie in Tilburg. Hij vertelde over zijn...