Net als vele anderen ben ik weleens bezorgd over de dominantie van de genetica in het duiden van fenomenen. Bang dat genetische kennis andere kennis en zienswijzen zou verdrukken. Maar wie goed naar de praktijk kijkt, ziet een genuanceerder beeld. Kennis is immers mensenwerk en dus altijd contextueel. Maar soms gaat de invloed van de omstandigheden net iets verder en kunnen dominante beelden en doelstellingen een loopje nemen met de feiten. Neem nou Eindhoven.
In 2002 was het plein voor de Sint Catharinakerk in Eindhoven aan een herinrichting toe. Zoals wettelijk vastgelegd, mag er geen steen op de andere gemetseld worden vóór er in de grond is gegraven, op zoek naar waardevol erfgoed. En dat trof. Op 13 maart 2002 stuitte stadsarcheoloog Nico Arts op een kinderskeletje uit de middeleeuwen. Tijdens de opgravingen, die nog vier jaar zouden duren, werd niet ver daarvandaan een spectaculaire vondst gedaan: zevenhonderd graven van mensen die tussen 1200 en 1800 ter aarde waren besteld.
