De hedendaagse genetica is een kind van de Koude Oorlog. De enorme investeringen in wapenindustrie en militair onderzoek konden na het einde van de Koude Oorlog op steeds minder steun rekenen in de Verenigde Staten. Maar de militaire infrastructuur met laboratoria, computertechnologie en nieuwe mogelijkheden van data delen en opslaan, maakte een opzienbarende switch mogelijk. Een switch van technologies of death naar technologies of life. Van een focus op de wapenindustrie naar een inzet op biotechnologie. Zo zag al in 1989, in het militaire laboratorium van Los Alamos, waar de eerste atoombom werd ontwikkeld, het Human Genome Project het licht. Een project dat het boek des levens, de genetische kaart van de mens, beloofde te produceren.

Deze genetische kaart werd herhaaldelijk voorgesteld als dé manier om onszelf te leren kennen. Kennis van onze genen, zo was de belofte, zou niet alleen het wetenschappelijk onderzoek bevorderen en economische voorspoed genereren, maar ook inzicht...