Als ze de politieke arena verlaten, vertellen politici plotseling ‘openhartig’ over de sluier van onvrede die over het land hangt. De oorzaak ligt, zo zeggen ze in al die interviews, altijd bij anderen, en dan vooral bij de nieuwkomers die het politieke handwerk niet doen zoals het heurt. Zedelijk prediken de vertrekkers erop los, zonder ook maar eventjes stil te staan bij hun eigen handelen.
Volgens deze traditie hekelde Annemarie Jorritsma het ‘gebrek aan humor’ in de politiek. ‘Er is veel veranderd,’ zei de afzwaaiende senator van de VVD die sinds begin jaren tachtig op en rond het Binnenhof bivakkeerde. Meer dan vier decennia. Als Tweede Kamerlid, als minister, als lobbyist, als lobbyend burgemeester namens de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en tot slot als fractieleider in de Eerste Kamer. Daarnaast grossierde ze in bijbanen. ‘Het zou goed zijn als Kamerleden aan zelfrelativering deden,’ preekte ze in het radioprogramma Sven op 1.
Drassig moeras
In...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Lobbyen moet in de wet worden opgenomen onder de strafbare feiten. Aansluiting kan worden gevonden bij omkoping. Laat de wetgevingsjuristen maar eens aan de gang gaan. Verban dit smoezelige fenomeen!
Ik zou de dag toejuichen als er voor haarzelf geen \”functie elders\” meer zal zijn. Zeer gemene streek heeft ze uitgehaald met Pieter Omtzigt.
Als de corruptiewaakhond al meermalen forse kritiek heeft geuit dan illustreert dat hoe naïef we hier in Nederland met z\’n allen zijn.
Brutalen hebben de halve wereld (en meer…)
Mevrouw Jorritsma had – dacht ze- terwijl ze burgemeester was, alle ambtenaren in haar zak. Dus installeerde een thermische warmtepomp. Daarna kon ze kiezen: Of vertrekken als burgemeester, of stoppen
Wat ik me vooral van Jorritsma herinner, is haar uitspraak, decennia geleden: \’We moeten ons onderwerpen aan de tucht van de markt.\’