Liever luisteren? We hebben dit stuk ook ingesproken.

Iedereen moet accepteren dat het gaat zoals het gaat, ik weet het, maar je ziet het zelden iemand doen. Gelukkig belandde ik in een concertzaal waar ik een dirigent 48 minuten lang heel hard zag proberen te accepteren dat het ging zoals het ging. Dat werkte inspirerend.

Het vond plaats in het buitenland. De concertzaal was prachtig, het orkest speelde fenomenaal, het programma was interessant, het was alleen jammer dat de solist niet kon vioolspelen. Dat wil zeggen, hij was illuster genoeg en hij had prijzen gewonnen, hij kon vast spelen, maar hij deed het niet. Of liever gezegd, hij deed het helaas wel, maar hij speelde zo vals en zijn strijkstok bibberde zo angstaanjagend dat je de verbijstering op het gezicht van de dirigent met de maat zag toenemen.

Aangezien ik een stoel had achter het orkest, kon ik de dirigent bestuderen, ik kon zijn intieme gedachtegang volgen. Zou hij stoppen en de hele flikkerse boel...