‘Hoop, lef en trots.’ Dat zijn de woorden die Geert Wilders en zijn mede-onderhandelaars boven hun hoofdlijnenakkoord lieten zetten. Na maanden van moeizame onderhandelingen waren ze er deze week eindelijk uit: het meeste rechtse kabinet sinds de Tweede Wereldoorlog gaat er komen. Het document van 25 pagina’s staat bol van de mooie woorden over bestaanszekerheid voor ‘mensen in de knel’ en stoere taal over het asielbeleid, dat ‘het strengste ooit’ moet worden; precies het verhaal dat je van zo’n rechts kabinet zou mogen verwachten. Bij de presentatie kondigde een trotse Wilders aan dat ‘de zon weer gaat schijnen in Nederland’.
Tot voor kort was het land van Wilders een land waar de steden onveilig werden gemaakt door ‘straattuig’, waar een ‘asieltsunami’ ons dreigde te overspoelen, waar de sharia ingevoerd dreigde te worden door boze baardmannen, waar we de oudjes in de verpleeghuizen lieten verkommeren, waar miljarden over de balk werden gegooid vanwege...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
De urgente vraag hierbij is: hoe doorbreken we die \’populistische feedback\’-routine? Zonder antwoord op die vraag zal deze routine het probleem blijven vergroten, met alle gevaren van dien.
Vooral de NSC valt me in deze formatie zwaar tegen. Ik dacht dat ze een socialer en menselijker beleid voorstonden.
Ook van de VVD had ik niet verwacht dat ze zo dicht tegen de PVV zou aanschurken.
Verschrikkelijk…!!!!