‘Hoop, lef en trots.’ Dat zijn de woorden die Geert Wilders en zijn mede-onderhandelaars boven hun hoofdlijnenakkoord lieten zetten. Na maanden van moeizame onderhandelingen waren ze er deze week eindelijk uit: het meeste rechtse kabinet sinds de Tweede Wereldoorlog gaat er komen. Het document van 25 pagina’s staat bol van de mooie woorden over bestaanszekerheid voor ‘mensen in de knel’ en stoere taal over het asielbeleid, dat ‘het strengste ooit’ moet worden; precies het verhaal dat je van zo’n rechts kabinet zou mogen verwachten. Bij de presentatie kondigde een trotse Wilders aan dat ‘de zon weer gaat schijnen in Nederland’.
Tot voor kort was het land van Wilders een land waar de steden onveilig werden gemaakt door ‘straattuig’, waar een ‘asieltsunami’ ons dreigde te overspoelen, waar de sharia ingevoerd dreigde te worden door boze baardmannen, waar we de oudjes in de verpleeghuizen lieten verkommeren, waar miljarden over de balk werden gegooid vanwege de ‘klimaathysterie’ en andere linkse hobby’s. En waar alle problemen, van het woningtekort tot de veiligheid op straat, in verband werden gebracht met de asielzoekers.