Dit land ligt op een beroerde plek. De Romeinen vroegen zich al af of ze Nederland tot het land of de zee moesten rekenen. Van de geestelijke gezondheidszorg kun je hetzelfde zeggen: die ligt er beroerd bij, men staat tot de enkels of de lippen in het water. De wachtlijsten zijn lang, de wachtkamers overvol. Een op de vier Nederlanders zou in potentie aanspraak kunnen maken op GGZ, een kleine tien procent krijgt zorg. De strijd tegen het water is net als die tegen de troebelen van de geest oneindig.