De Autobiografie van een flat wordt met hinkstapsprongen verteld. Het begint wel met de eerste indruk die de flat aan de Plas in Rotterdam op de ouders van Otto de Kat maakt, maar daarna is het patroon dat de herinneringen zonder veel regie opkomen. Ze hebben hun eigen innerlijke urgentie om op te duiken. Dan kan het gebeuren dat het waar en wanneer van de geboorte van de moeder van De Kat heel laat ter sprake komt, terwijl ze in het boek al een heel leven heeft geleid. Geen enkel probleem. Herinneringen staan op wanneer ze willen.

Dat spontaan opkomen heeft alles te maken met de speciale rol die herinneringen bij De Kat spelen. Die zijn niet diep opgeborgen in zijn geheugen, maar liggen bij hem dicht aan de oppervlakte, ongeduldig trappelend tot het moment dat ze tevoorschijn kunnen komen. De Kat denkt in verschillende variaties over het geheugen na, ook omdat hij besloten heeft de flat terug te kopen waar hij zelf negentien en zijn moeder negenenzestig jaar heeft gewoond. Zijn...