Wie in maart een kroeg binnenloopt, kan zomaar met z’n neus in een theatervoorstelling vallen. Wat ooit begon als een experiment van Utrechtse cafés – theatermakers uitnodigen om er op te treden – is uitgegroeid tot een jaarlijks festival met edities in Utrecht, Arnhem en Rotterdam. De setting is nog altijd hetzelfde: geen podium, geen coulissen, alleen tafels, stoelen, de bar en een publiek.

Het CTF, Café Theater Festival, doet er alles aan om de drempel tot theater zo laag mogelijk te maken. Zelfs als dat betekent dat ze de voorstelling naar de mensen moeten halen in plaats van andersom. Theater in een café volgt zijn eigen wetten. De grens tussen performer en publiek vervaagt, en wie toeschouwer is en wie speler valt soms nauwelijks te onderscheiden. Een dronken stamgast begint een monoloog, of de barvrouw begint te dansen. Fluisterstil luisteren is niet nodig. In dit theater wordt er gereageerd, gelachen en gewoon doorgedronken.

Het festival kent een scala aan voorstellingen, vaak gloednieuw of speciaal bewerkt voor de locatie. Hiphopdanser en choreograaf Afra Ernst gaat al een tijdje mee met het CTF. Dit jaar zijn zij en haar dansgezelschap Rumah Afra in alledrie de steden te zien met de voorstelling Mijn Wayang en ik, die je meeneemt in een schaduwspel waarin de dansers worden geconfronteerd met hun donkerste kanten. Een andere veelbelovende voorstelling is Drag Me Home van Sytze Bouma. Als kind hoorde hij dat in zijn ouderlijk huis ooit een dragqueen woonde die op zolder soireetjes organiseerde. In café Binnen Best in Utrecht brengt hij zijn fantasie over die legendarische avonden tot leven.

Reserveren of een kaartje kopen voor het Café Theater Festival is niet nodig: zorg gewoon dat je op tijd in het juiste café bent. Achteraf betaal je wat je kunt. Sta je toch voor een volle kroeg? Geen zorgen, binnen loopafstand is altijd een ander café met een voorstelling te vinden.