Fidan Ekiz keerde ondanks bedreigingen terug naar Istanboel. En daar verloor ze haar hart weer aan Turkije en zijn inwoners.

De laatste keer dat ik in Istanboel was, rende ik met een televisieploeg voor een waterkanon en de Turkse ME uit tijdens een demonstratie. We waren daar om te filmen voor onze documentaireserie De Pen & het Zwaard, over journalisten die strijden voor de waarheid in landen waar machthebbers hen tot zwijgen proberen te brengen.

Wat ik in Turkije aantrof, heeft me tot op de dag van vandaag niet meer losgelaten. Ik sprak collega’s die gedwongen zelfcensuur toepasten; die geïntimideerd werden; die op staande voet waren ontslagen; die bang waren om opgepakt te worden. Het hartverscheurendst vond ik de angst tussen collega’s onderling. Een journalist bij de grote krant Hürriyet keek gedurende ons interview angstig om zich heen. Later waarschuwde hij me om hem niet meer te mailen voor zijn én mijn eigen veiligheid. Het was volgens hem ook verstandig om even...