Interview Gerrit Krol

Zowel de inleiding als de flaptekst van Gerrit Krols nieuwe roman Duivelskermis maken op niet mis te verstane wijze duidelijk dat de schrijver aan parkinson lijdt. Het absurdistische verhaal bevat ook een opeens zeer expliciete dialoog:

‘“Parkinson is een zenuwziekte die al je zenuwen aantast. Hij is ongeneeslijk.”

“Weet je in elk geval waar je aan doodgaat.”

“Je gaat er niet aan dood. Je krachten nemen af, je spieren verschrompelen, maar je gaat er niet aan dood.”

“Wat vreselijk!”

“Je eindigt als een zak met botten. Ik heb ze in ’t ziekenhuis zien hangen, als vleermuizen.”’

Waarom heeft hij, met zoveel nadruk op de niet-fictionele achtergrond, toch voor een roman gekozen, vraag ik Gerrit Krol (1934) in zijn woning in Oudenmolen.

De schrijver, hangend op een fauteuil als een oude, vermoeide leeuw, antwoordt: ‘De onderwereld van de menselijke geest waar je in belandt als je parkinson krijgt, is alleen geloofwaardig te maken in...