Lou-Anna Druyvesteyn heeft dit verhaal voor je ingesproken.
Nederlandse journalisten vinden zichzelf ‘objectieve waakhonden’, las ik in verschillende onderzoeken die de afgelopen decennia zijn gedaan naar de rolperceptie van journalisten. Ze streven ernaar zo objectief mogelijk verslag te doen van de werkelijkheid en zien het daarbij als hun belangrijkste taak de macht te controleren. Daarmee is de journalistiek, naast de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht, de ‘vierde macht’ in de liberale democratie die Nederland is.
Prachtig. Mooie balans. Jammer alleen dat het niet waar is. Want deze beroepshouding valt niet te rijmen met de oververtegenwoordiging van witte mensen op Nederlandse redactievloeren en met de witte perspectieven die de boventoon voeren in de kolommen. Hoofdredacteuren kunnen wel zéggen dat ze heus zijn toegewijd aan het werven van zwarte, gekleurde of islamitische journalisten, maar zolang ze de perceptie van hun eigen rol niet scherp tegen het...
Je reactie wordt geplaatst zodra deze is goedgekeurd. Je reactie is geplaatst.
Goed stuk. Objectiviteit in de journalistiek bestaat niet. https://decorrespondent.nl/6073/waarom-objectieve-journalistiek-een-misleidende-en-gevaarlijke-illusie-is/16732481425-75467966
Ook voor een witte Nederlander is het moeilijk een objectieve waarnemer te zijn omdat de machtsstructuren actief worden verdoezeld.
Een goede analyse om de diverse vormen van journalistiek te duiden. En goed om in te zien welke keuzes een journalist moet maken.