Er zijn belangrijke verschillen tussen Jamal Khashoggi en Iyad el-Baghdadi. De eerste een Saoediër met voorheen goede contacten met het Saoedische koningshuis, de tweede een statenloze Palestijn en erkende vluchteling in Noorwegen. Khashoggi een schrijver en journalist, el-Baghdadi een schrijver en activist. Khashoggi is dood, el-Baghdadi leeft. En hoewel el-Baghdadi het lang niet altijd eens was met Khashoggi, heeft hij er sinds de moord op zijn collega in de Saoedische ambassade in Istanbul een belangrijke taak bij: het geluid dat Khashoggi liet horen blijvend laten klinken. El-Baghdadi in een telefonisch interview: ‘Net als Khashoggi wil ik elites wereldwijd laten weten wat onze aspiraties zijn. Er leeft een sterk beeld in het Westen dat de Arabische cultuur niet samengaat met democratie. Dat is ontmenselijkend. Ik wil dat idee niet zozeer tegenspreken maar met mijn stukken het tegendeel laten zien.’
In een nieuwe wereld
Jamal Khashoggi schreef sinds september 2017 opiniestukken voor de Washington Post. In juni van dat jaar was de grond van zijn moederland hem te heet geworden onder de voeten en week hij uit naar de VS. Jarenlang was hij onderdeel geweest van de Saoedische elite en werkte hij als journalist en hoofdredacteur, tot hij in bedekte termen het beleid van de machthebbers begon te bekritiseren. Vooral de oorlog in Jemen en de rechtenloosheid van vrouwen in Saoedi-Arabië hadden zijn aandacht.