Kort na de verkiezingen in november schreef Ronald Plasterk, oud-minister voor de PvdA, in zijn Telegraaf-column dat de formatie ‘niet enorm ingewikkeld is en niet heel lang hoeft te duren’: er zou geen alternatief zijn voor een rechts kabinet met PVV, VVD, NSC en BBB. Plasterk was de enige niet: tal van commentatoren meenden dat alleen zo’n kabinet recht zou doen aan de verkiezingsuitslag, want ‘de kiezer heeft gesproken’. Kort daarop werd dezelfde Plasterk gevraagd als informateur door Geert Wilders, die zijn eerste verkenner, PVV-senator Gom van Strien, al spoedig had zien sneuvelen vanwege een fraudezaak: de PVV-leider en de Telegraaf-columnist hadden elkaar tijdens een genoeglijke vakantie op de Antillen zo goed leren kennen dat Geert meende dat Ronald hem ‘geen loer zou draaien’.

Inmiddels zijn we ruim drie maanden verder, moest Plasterk na slepende onderhandelingen meemaken dat Pieter Omtzigt zijn dienstwagen leende om aan een stel journalisten in een...