Zestien jaar geleden schreven Ko Colijn en Paul Rusman over de macht van de credit raters. Nu staan ze volop in de aandacht. Hieronder vindt u het artikel uit 1995: ‘Dergelijke bureaus hebben zichzelf, niet zonder succes, tot keurmeester van de internationale kapitaalmarkt uitgeroepen.’

De nieuwe Zweedse regering schrok zich een ongeluk. Op 6 januari van dit jaar, vier dagen voordat de sociaal-democratische premier Carlsson zijn eerste begroting indiende bij de Riksdag, kreeg de regering al een brevet van onvermogen.

Dat kwam niet van de parlementaire oppositie, zoals je in een keurige democratie zou verwachten. Ook de Zweedse topondernemers hadden nog het fatsoen om even met hun kritiek te wachten tot na die tiende januari: hun brandbrief tegen de dure verzorgingsstaat kwam pas een volle week later, maar dan ook meteen in de Wallstreet Journal.

De plaaggeest heette Moody’s Investors Service, kortweg Moody’s. Op zichzelf was dat geen wonder: regeringen doen er tegenwoordig goed...