De bunker was nog in aanbouw toen William Verstraeten hem voor het eerst zag. Een rechthoekige doos van gewapend beton. Grijs en reusachtig doemde hij op aan de oever van de Westerschelde. De stalen bewapeningskabels staken uit de muren, door elkaar gevlochten zodat het gebouw bestand is tegen een aardbeving, een overstroming en een neerstortend vliegtuig tegelijk.

https://www.vn.nl/product/vrij-nederland-nr-10-2018/

De bunker zal er ook nog staan wanneer William Verstraeten er niet meer is. Honderd jaar, misschien nog langer. Dan is de bunker vijf keer van kleur veranderd: van vlammend oranje naar kuikentjesgeel, totdat hij uiteindelijk wit is. In die bunker ligt al het hoogradioactieve afval van Nederland, honderd jaar lang. Tegen die tijd moet Nederland een definitieve oplossing hebben voor het radioactieve afval, dat nog duizenden jaren blijft stralen. Maar zo ver zijn we nog niet. Eerst het begin. Over hoe een laag verf van 0,03 millimeter een gesloten bedrijf...